«Кампенсацыя за паразу ў Сірыі». Што стаіць за заявай Мядзведзева наконт «новых рэгіёнаў» Расіі
Былы прэзідэнт Расіі не выключыў, што ў складзе ягонай краіны з'явяцца новыя рэгіёны. Мядзведзеў заявіў пра гэта 14 снежня на з'ездзе партыі «Единая Россия», якую ён узначальвае. Аналітык Аляксандр Фрыдман у размове з «Белсатам» паразважаў, што можа стаяць за гэтай прамоваю.
Пра імавернасць анексіі новых тэрыторый Дзмітрый Мядзведзеў заявіў, разважаючы пра «рэалізацыю патэнцыялу» рэгіёнаў Украіны, захопленых Расіяй падчас поўнамаштабнай вайны:
«Гэты досвед можа быць запатрабаваны і надалей у выпадку, калі ў складзе нашай краіны яшчэ з'явяцца новыя, але вельмі блізкія нам рэгіёны, бо гэта ж магчыма».
Гісторык, палітычны аглядальнік Аляксандр Фрыдман упэўнены: гэта быў меседж не толькі Украіне. У каментары «Белсату» ён сказаў, што намёк на свой рахунак можа запісаць і Беларусь:
«Гэта ж не толькі ўкраінскі кантэкст, відавочна. Гэта тычыцца ўсёй постсавецкай прасторы, а таксама нават былых сацыялістычных краінаў. Тут можна тое ж самае спраектаваць і на Абхазію, тое ж самае магчыма, тэарэтычна, і з Грузіяй. Ну і, канешне, у беларускім кантэксце таксама трэба разумець: у гэтай экспансійнай палітыцы Расіі гаворка ідзе зусім не толькі пра Украіну».
У заяве Мядзведзева аналітык убачыў і звычайную расійскую імперскасць, і прапагандысцкую спробу падбадзёрыць прыхільнікаў вайны, і намаганне адцягнуць увагу ад паразы ў Сірыі:
«Нават у Расіі людзі, якія больш-менш сочаць за палітыкаю, разумеюць, што ў Сірыі адбылося нешта досыць непрыемнае для Расіі. Таму трэба нейкім чынам гэта перабіць і сказаць: «Ну вось глядзіце, усё яшчэ наперадзе, усё яшчэ ў нас атрымаецца». То бок Мядзведзеў гуляе на тых пачуццях, якія прысутнічаюць у значнай часткі расійскага грамадства. Ён кажа тое, што прыемна, што яны жадаюць пачуць».
Беларуская прапаганда, для якой расійская — галоўны арыенцір, праігнаравала заяву колішняга прэзідэнта суседняй краіны. Фрыдман не палічыў гэта дзіўным:
«Стаўленне да яго ў Лукашэнкі не асабліва добрае, бо Лукашэнка — чалавек жа помслівы, ён жа выдатна памятае ўсе гэтыя кампаніі антылукашэнкаўскія, што былі ў Расеі менавіта ў часы Мядзведзева. І там шмат казалі, што Мядзведзеў да яго ставіўся з такой пэўнай пагардаю. То бок асабістыя стасункі ў Мядзведзева і Лукашэнкі наўрад ці добрыя, таму дадаткова піярыць Мядзведзева — ну навошта гэта трэба?»
Беларускія прапагандысты «дакладна ведаюць, што падабаецца, а што не падабаецца Лукашэнку» і маюць «адпаведныя загады вельмі асцярожна ставіцца да таго, што сыходзіць ад Мядзведзева», мяркуе аналітык. Самі ж яны пагрозу анексіі Беларусі Расіяй пачулі, не сумняваецца Фрыдман:
«Яны зразумелі Мядзведзева. Вось такога розуму ў іх хапае. Яны разумеюць, што тут гаворка можа ісці не толькі пра Украіну».
Пагатоў распаўсюд у беларускай інфапрасторы пагрозаў расійскага палітыка можа ўзбаламуціць нават прыхільнікаў цяперашніх уладаў у Мінску:
«Калі запусціць гэта дадаткова ў беларускую публічную прастору, дык што будзе? Нават тыя людзі, якія спажываюць дзяржаўную прапаганду, а там хапае людзей, якія ў стане паразважаць на гэты конт, пачнуць думаць: «А што гэта можа значыць? А, можа, Мядзведзеў і нас мае на ўвазе?»
Алексін і Тапузідзіс скончылі вайну за тытунёвы рынак Беларусі. Абодва прайгралі. А вось хто, здаецца, перамог13
Каментары