Марзалюк пахваліўся, як ударыў апанента за абразу Лукашэнкі: «Ён метра паўтара ці два ляцеў!»
Дэпутат і гісторык Ігар Марзалюк у праекце «Азарёнок. Напрямую» расказаў гісторыю, якая нібыта адбылася з ім у жніўні 2020 года.
Як згадвае Марзалюк, 8 жніўня 2020 года яму пазваніў на той момант член Савета Рэспублікі і калега па працы Алег Дзячэнка.
«У маім родным Магілёве я выйшаў да магазіна, які называўся «Еўрапейскі». Быў гарачы летні дзень. Мы стаялі і спакойна прагаворвалі, як мы паедзем пасля прэзідэнцкіх выбараў 9 жніўня на шоу да Маркава. Нікога не чапалі. Тэніскі, джынсы. Стаім, спакойна размаўляем.
І вось істота мужчынскага полу, хударлявая, вышэйшая за мяне на галаву, дзесьці па ўзросце плюс-мінус як я, з белай стужкай, якая біла яго па каленях і па іншых частках цела. Пабачыў мяне».
Па словах Марзалюка, у яго заўсёды былі два любімыя віды спорту — шахматы і адзінаборствы. Акрамя гэтага, ён ганарыцца, што быў «у самай крутой вучэбцы Савецкага Саюза ў Пячах, а потым паўтара года служыў у 120-й гвардзейскай разведроце. «Таму фізуха ў мяне нармальная», — пахваліўся Марзалюк і працягнуў:
«Калі гэты змагар за справядлівасць вырашыў, што можа мяне і майго прэзідэнта беспакарана зняважыць, ён падышоў і проста мне на вуха сказаў: «Ну што…» Далей ішла фраза не для друку, якую я ў эфіры не буду паўтараць. Ён зняважыў кіраўніка дзяржавы, зняважыў мяне, абазваў мяне вельмі нядобра.
Ён думаў, што я соплі буду падціраць. Я быў так выхаваны, лічу, што мужчына беспакарана не можа зняважыць іншага мужчыну. Таксама, як і не можа зняважыць яго дзяцей, яго жанчыну, яго радзіму.
Ну ў мяне на аўтамаце аснова левай далоні ўляцела ў сківіцу гэтаму таварышу. І ён так прыгожа веерам пайшоў. Я проста залюбаваўся. Метра паўтара ці два ляцеў», —
расказаў Марзалюк і дадаў: «Праўда я не стаў дабіваць. Я ўсё-такі чалавек гуманны».
Чытайце яшчэ:
Інсайд ад Марзалюка: падчас стамбульскіх пагадненняў Расія прапаноўвала Украіне ўвесці трохмоўе
Стала вядома, якія заробкі ў «палатніка»-ветэрана Ігара Марзалюка
Белыя ды чырвоныя кветкі і мора слёз. Як у Вільні сустракалі Паліну Шарэнду-Панасюк20
Каментары