«Inieškipaz zabiraje jaho ŭ Jabłyčnyja Sady. Tudy, dzie Ciušcia vaładaryć z našymi prodkami». Bajec «Pahoni», što zahinuŭ, akazaŭsia pa nacyjanalnaści erzia
Alaksiej Vieščavajłaŭ žyŭ u Homieli i byŭ žanaty ź biełaruskaj. Ale jon byŭ pa pachodžańni erzia. I heta było nastolki važna dla jaho, što navat jahonym pazyŭnym było słova na erzianskaj movie. Mały narod, kałanizavany ruskimi, apłakvaje Alaksieja jak svajho hieroja.
Jaho viedali pad nikam «Lediaj». Na erzia heta aznačaje «žniec».
31-hadovy Alaksiej Vieščavajłaŭ byŭ sałdatam-navodčykam 1-j internacyjanalnaj roty 517-ha bataljona 1-j asobnaj bryhady śpiecyjalnaha pryznačeńnia imia Ivana Bohuna Uzbrojenych sił Ukrainy.
Pieršy raz Alaksiej uziaŭ u ruki zbroju paśla napadu Rasii na Ukrainu ŭ 2014 hodzie. Ën ustupiŭ u 72-ju asobnuju miechanizavanuju bryhadu imia Čornych zaparožcaŭ i pravajavaŭ dva hady.
Paśla zaviaršeńnia kantraktu jon viarnuŭsia da žonki ŭ Biełaruś, dzie jaho asudzili na 2 hady turmy za ŭdzieł va ŭzbrojenym kanflikcie biez dazvołu ŭładaŭ. U lutym 2022 hoda Vieščavajłaŭ iznoŭ pajechaŭ va Ukrainu zmahacca suprać rasijskich zachopnikaŭ.
Alaksiej vajavaŭ u pałku «Pahonia» i zahinuŭ u bai pad Družkaŭkaju, što kala Bachmuta — adzinym kirunku, dzie ruskija praciahvajuć nasiadać.
Pabracimy bajca raskazali «Našaj Nivie», što mina prylacieła ŭ akop Vieščavajłava. Jon zahinuŭ na miescy. Jaho sasłužyŭca lohka paraniła.
Alaksieja charaktaryzujuć jak daśviedčanaha bajca, humarysta, dušu kampanii.
Rada starejšyn erzianskaha naroda nazvała Alaksieja Vieščavajłava erzianskim nacyjanalistam, «jaki pryjechaŭ u Ukrainu, kab dapamahčy hetaj svabodalubnaj nacyi ŭ baraćbie z rasiejskim ahresaram».
«Pryzyŭny znak Toramy vyryvaje našaha brata z pola boju — Inieškipaz zabiraje jaho ŭ Jabłyčnyja Sady. Tudy, dzie Ciušcia vaładaryć z našymi prodkami», — paetyčna piša pra zahinułaha erzianski telehram-kanał Vandy.
Čaściej za ŭsio biełarusy nie viedajuć naroda erzia, bo bolš pašyranaja ŭ nas nazva, u adpaviednaści z rasijskaj tradycyjaj — mardva. Ale nasamreč takoha naroda niama, u jahony skład davoli štučna ŭklučanyja dva asobnyja, choć i blizkija narody — erzia i mokša. Sami ich pradstaŭniki vyraznaje adroźnieńnie adnych ad druhich pravodziać. Razam erzia i mokšy kala miljona, kožnaha pryblizna pa pałovie. Ale ŭ vyniku šmatviakovaj kałanizacyi i asimilacyi jany mocna raściarušanyja pa ŭsim Pavołžy, a ŭ samoj Mardovii karennyja narody składajuć tolki 33 pracenty nasielnictva.
«Lediaj» mieŭ jechać delehatam na Erzianski nacyjanalny źjezd, jaki adkryvajecca 30 vieraśnia ŭ Estonii. Ale ŭžo nie zmoža.
Abaraniaŭ Bachmut, mina prylacieła ŭ akop — jak zahinuŭ dabraachvotnik pałka «Pahonia»
Stała viadoma imia čałavieka, jakoha siłaviki nazvali pieršym zatrymanym pa spravie «Hajuna»17
Kamientary