U 1990-ch hadach Alaksandr Łukašenka byŭ hatovy dapamahčy Słabadanu Miłošaviču zienitna-rakietnymi kompleksami S-300 i vajennymi samalotami, adnak tahačasny prezident Juhasłavii admoviŭsia. Jon nie vieryŭ, što NATO «moža ažyćciavić takuju ahresiju».
Pra heta biełaruski kiraŭnik zajaviŭ 9 červienia ŭ intervju sierbskim ŚMI (stenahrama apublikavana 10 červienia ŭ biełhradskaj haziecie «Politika»).
«Tak, ščyra kažučy, my sa sp. Miłošavičam razhladali taki varyjant dapamohi. I nie tolki z S-300, ale i samalotami. My raspracavali i maršruty. My znajšli hierojaŭ piłotaŭ u Biełarusi, jakija pasprabavali b nieprykmietna prylacieć u Sierbiju. Heta była vielmi ryzykoŭnaja, ale ž heta vajennyja samaloty, źniščalniki, a nie hramadzianskija», — skazaŭ Łukašenka. Pavodle słoŭ aficyjnaha lidara, u takich samalotaŭ abmiežavanaja dalokaść palotu biez dazapraŭki, tym bolš kali na borcie zbroja. Jon sustreŭsia ź lotčykami i akreśliŭ usie ryzyki. «Jany skazali, što hatovy lacieć i prajści niezaŭvažanymi cieraz Ukrainu, pakolki viedali tam šlachi», — zajaviŭ Łukašenka.
Słabadan Miłošavič ad dapamohi admoviŭsia, a kali NATO pačało apieracyju, pierapraŭlać u Juhasłaviju ZRK było ŭžo pozna — pačałasia błakada. «Miłošavič kazaŭ mnie: nam by choć adzin vaš S-300, i ŭsio było b zakončana. Ja adkazaŭ, što treba było dumać raniej, tym bolš što my prapanoŭvali», — zajaviŭ Łukašenka.
«U hateli staić achova tolki praz toje, što ty biełaj rasy». Jak biełarus pracavaŭ u Vjetnamie, Zimbabve i Filipinach9
Kamientary